باز ایام امتحانات شد و افسرده شدم.بدم میاد ازین روزا.نه اینکه از درس بدم بیادا.نه....از این روزا بدم میاد.ازینکه انگار تنها کار مجاز دنیا فقط درس خوندنه.اگه نخونم احساس میکنم ادم کشتم....

.

.

.

امروز یه چیزی کشف کردم....تو بستنی فروشی هایپر استار یه اسکوپ بستنی خوردم.رنگش آبی خوشرنگ و اسم طعمش آسمان آبی بود.باورت نمیشه واقعا انگارداشتم آسمونو میخوردم.یدفه احساس شادی و نشاط کردم.در نهایت این طعم رو در لیست طعمهای مورد علاقم که فقط شامل کره ای با تکه های گردو و شکلاتی بود گذاشتم بالای بالا.

.

.

.

اگه زنده باشم بعد از امتحانات دو سه تا کار مهم هست که باید انجام بشه.ثبت نام

اولیشه چون یه ساله که براش وقت گذاشتم و دیگه باید به پایان برسونمش و مهمتر از همه قرار ملاقاتم با انتشارات چشمه که بالاخره دارم بهش نزدیک میشم برای چاپ کتاب....و یکی دو تا کلاس دیگه که باید ثبت نام کنم.تنبلی هم قبول نیس و باید انجام شن دیگه

.

.

.

ترم دیگه آخرین ترم دوره ی کارشناسیه.از الانم محل کارمو به لطف یکی از اقوام دورمون پیدا کردم که اتفاقا شرکت معتبریه و همیشه جزو پنج شرکت اول بورسه.یعنی تقریبا از اوایل تابستون آینده میرم اونجا اگه زنده باشم.

اینم فصل تازه ایه.آیا چیزایی که دنبالشونم سرانجام پیدا خواهند شد؟نمی دونم فقط میدونم زندگی فراتر از همه ی این چیزاییه که گفتی و گفتم.با این چیزا پر نمیشم.راضی نمیشم...خیلی دورتر از اینها باید رفت تا به اون کلبه ی چوبی گرم و قشنگ رسید و آرامش داشت.خدایا تو هم با منی.مطمئنم به جایی بهتر خواهیم رسید.

.

.

.

برای تو ترانه ها سرودم....هیچ به گوش تو رسید؟

اگه رفتین اونورا بستنی با مزه ی آسمون آبی یادتون نره